یک صد سال قبل هنگامی که نخستین بار روز جهانی زن گرامی داشته شد، برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان عمدتا عقاید افراطی محسوب می شد. در این یکصدمین سال، پیشرفت بزرگی که از راه حمایت عمومی، اقدام عملی و سیاست گذاری روشنفکرانه به دست آمده را جشن می گیریم. در عین حال هنوز در بسیاری از کشورها و جوامع زنان شهروندان رده دوم باقی مانده اند.
اگرچه شکاف جنسیتی در آموزش در حال کم شدن است، اما تفاوت های زیادی در کشورها وجود دارد و بسیاری از دختران از رفتن به مدرسه محروم هستند، ترک تحصیل می نمایند یا مدرسه را با مهارت کم و فرصت های کمتربه اتمام می رسانند. زنان و دختران همچنان تبعیض و خشونت غیر قابل قبول را عمدتا به دست شریک زندگی یا اقوام نزدیک تحمل می نمایند. در خانه و مدرسه، درمحل کار و جامعه زن بودن غالبا به معنی آسیب پذیر بودن است. در بسیاری از نواحی که در آنها درگیری در جریان است، خشونت جنسی به گونه ای نظام مند و عمدی برای ارعاب زنان و تمامی جامعه به کار گرفته می شود.
نهضت اینجانب با عنوان “برای خاتمه خشونت علیه زنان متحد شوید” همراه با “شبکه رهبری مردان” تلاش می نماید به فرار از مجازات و تغییر این طرز تفکر خاتمه دهد. همچنین تصمیم بین المللی فزاینده ای برای مجازات و جلوگیری از تجاوزجنسی در درگیری ها و به اجرا در آوردن قطعنامه مهم 1325 شورای امنیت در باره زنان، صلح و امنیت بر اهمیت درگیر نمودن زنان در تمامی جنبه های صلح سازی و حفظ آن تاکید دارد.
موضوع دیگری که به گونه ای فوری نیازمند پیشرفت چشمگیر آن هستیم سلامت زنان و کودکان است. اجلاس سپتامبر 2010 در باره آرمان های توسعه هزاره اهمیت عمده این مسئله را به رسمیت شناخت و کشورهای عضو و جوامع بشر دوست تعهدنمودند از خط مشی جهانی اینجانب برای نجات جان و بهبود سلامت زنان و کودکان طی چهار سال آینده حمایت جدی نمایند.
در قلمرو تصمیم گیری، زنانی بیشتر در کشورهایی افزون تر کرسی های به حق خود را در مجالس قانون گذاری اشغال نموده اند. در عین حال در کمتراز 10 درصد کشورها رییس دولت یا حکومت زن است. حتی جاییکه زنان در سیاست سرشناس هستند، غالبا به شدت در سایر نهاد های تصمیم گیری از جمله سطوح تجاری و صنعتی حضور کافی ندارند. هدف ابتکار اخیر سازمان ملل متحد با عنوان “اصول توانمندسازی زنان” که هم اکنون به وسیله 130 شرکت عمده پذیرفته شده است، رفع این نابرابری ها است.
امسال گرامی داشت روز جهانی زن بر دسترسی برابربه آموزش، تعلیم، علوم و فن آوری متمرکز است. برای مثال تلفن همراه و اینترنت می توانند زنان را برای بهبود سلامت و رفاه خانواده های خود، بهره بردن از فرصت های درآمد زا و حمایت از خود در زمان استثمار و آسیب پذیری توانمند سازند. دسترسی به چنین ابزاری با حمایت آموزشی و تعلیمی می تواند به زنان کمک نماید دایره فقر راشکسته، با بی عدالتی مبارزه کرده و از حقوق خود بهره ببرند.
معرفی نهاد برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان یعنی “زنان ملل متحد” بیانگر نیت ما برای عمیق کردن پیگیری این دستورکار است. تنها از راه مشارکت کامل و برابر زنان در تمامی جنبه های عمومی و خصوصی زندگی می توانیم به جامعه پایدار، صلح آمیز و عادلانه ای دست یابیم که منشور سازمان ملل متحد قول آن را داده است.