تا وقتی که بچه بودم اصلاً برام مهم نبود که چقدر پول دارم. ارزش پول برای من معنی و مفهومی نداشت ولی الان که به سن نوجوانی رسیدم تازه کم کم می فهمم که پول داشتن یعنی چی. قبلاً هر چی می خواستم واسم می خریدند ولی الان باید یاد بگیرم که چه جوری پول توجیبی خودم رو خرج کنم که کم نیارم. باید به فکر راههای پس انداز پول و پولدار شدن باشم. اشتباه نکنید من آدمی نیستم که فقط به فکر پول باشم یا به قول معروف پول پرست باشم. نه، من هم مثل همه شما کلی هدف و برنامه واسه آینده خودم دارم که باید برای رسیدن به آن ها تلاش کنم. اگه بخوایم به اون برنامه ها برسیم بالاخره پول هم احتیاج میشه. چند وقت پیش یه کتاب خریدم که اسمش این بود چگونه پولدار شویم. نکات جالبی توش نوشته بود که دلم می خواد به شما هم منتقل کنم. عادت ها و دیدگاههای افراد مختلف نسبت به پول پیچیده است و با توجه به خانواده ای که در آن زندگی می کنیم احساسات مختلفی در مورد پول داریم ولی نکته ای که موقع تصمیم گیری در مورد پول باید بهش توجه کنیم این هست که در کمال صداقت و خونسردی از خودمون سه تا سوال کنیم :
1- در حال حاضر وضع مالی من و خانواده ام چگونه است ؟
2- می خواهم از نظر مالی به چه وضعیتی برسم ؟
3- چطور به آن وضع مالی برسم؟
خوشحال میشم قبل از اینکه بقیه مطالب رو بنویسم نظرتون رو در مورد پول توجیبی بهم بگید. معولاً چه وقت و چطور پول توجیبی می گیرید؟
درود.
زمانی که من نوجوان بودم توانستم پول تو جیبی هایی که پدرم به من داد را جمع کنم و وقتی ۱۷ ساله شدم توانستم با همان پول ها و پول هایی که از کار کردن به دست آورده بودم یک کامپیوتر بخرم و وقتی این کار را کردم و توانستم خودم کامپیوتر بخرم بسیار خوشحال و خوشنود از این کارم بودم.
د
وست دارم